Χιλιάδες Κύπριοι ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες

Πίσω από τις κουρτίνες των σπιτιών, στα ψιλά γράμματα των στατιστικών και στις κατά καιρούς εξαγγελίες παροχών κρύβεται το κρύο του χειμώνα, η ζέστη του καλοκαιριού, και συνθήκες που κάθε άλλο τιμούν μια κοινωνία η οποία θεωρείται ότι έλυσε πολλά από τα προβλήματά της. Δυστυχώς, με απλή ανάγνωση των επίσημων στοιχείων, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σχεδόν σε τριτοκοσμικές συνθήκες ανέρχεται σε χιλιάδες.
 

Με αφορμή τις τελευταίες κινητοποιήσεις για αστέγους προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε την εικόνα πίσω από τους αριθμούς των επίσημων στατιστικών, οι οποίοι επικαιροποιήθηκαν σε κάποιες πτυχές (αφότου διενεργήθηκαν οι απογραφές) αλλά σίγουρα δεν αποτυπώνουν πλήρως τη σημερινή πραγματικότητα, η οποία προφανώς είναι χειρότερη. Η αναφορά των αρμοδίων ενώπιον της Βουλής για 130 αιτήματα στέγασης οικογενειών το 2017 (από τις οποίες τελικά εγκρίθηκαν οι 80) σόκαρε αρκετούς οι οποίοι θεωρούσαν πως ούτε λίγο ούτε πολύ, στην Κύπρο δεν υπάρχουν άστεγοι ή αν υπάρχουν ο αριθμός τους μετράται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Τελικά, πόσοι κάτοικοι της Κύπρου, ντόπιοι ή ξένοι, ακόμη και αν έχουν ένα κεραμίδι στο κεφάλι, αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους χώρους και τις συνθήκες υπό τις οποίες διαμένουν; Επίσημοι αριθμοί δεν υπάρχουν για το σήμερα, αλλά οι στατιστικές φωτίζουν το παρασκήνιο του κεφαλαίου «στέγαση».

Σύμφωνα λοιπόν με τους αριθμούς (απογραφή 2011), κάποιοι από τους οποίους επικαιροποιήθηκαν και πίσω από τους οποίους πρέπει να μετρά κανείς οικογένειες, 879 οικιστικές μονάδες ήταν πρόχειρης κατασκευής (παράγκες/τροχόσπιτα), 836 μονάδες (που κατοικούνταν) κατά την απογραφή δεν κτίστηκαν για σκοπούς κατοίκησης (γκαράζ, καταστήματα, αποθήκες) ενώ άλλες 438 μονάδες ήταν συλλογικοί χώροι διαμονής (ιδρύματα ηλικιωμένων ή και ξενοδοχεία).

 

Αξίζει να σημειωθεί πως 8.993 σπίτια θεωρούνται βοηθητικές κατοικίες. Παράλληλα δεν δηλώθηκε ο τύπος 1.092 κτηρίων.

 

Στις αλλαγές που επήλθαν ή αναμένεται να επέλθουν επιδεινώνοντας την κατάσταση θα πρέπει να περιληφθούν οι εκποιήσεις κατοικιών, η αύξηση των ενοικίων, η απουσία συγκροτημένης στεγαστικής πολιτικής (για πρόσφυγες και μη) η πώληση οικιστικών μονάδων σε συνοικισμούς προσφύγων κ.ά.

Πηγή: philenews.com