Εξασφαλίστηκε και φέτος άδεια από τα Ηνωμένα Έθνη για λειτουργία στο εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας εντός της νεκρής ζώνης στη Δερύνεια την Παρασκευή 16 Ιουλίου και το Σάββατο 17 Ιουλίου.  

Σε ανακοίνωση ο Δήμος Δερύνειας αναφέρει πως έχει εξασφαλίσει και φέτος άδεια από την Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών για λειτουργία του ξωκλησιού της Αγίας Μαρίνας το οποίο βρίσκεται εντός της Νεκρής Ζώνης, δίπλα από την κατεχόμενη παραλία της Δερύνειας.

Την Παρασκευή 16 Ιουλίου 2021 και ώρα 6:30μ.μ. θα τελεστεί ο Εσπερινός ενώ το Σάββατο 17 Ιουλίου 2021 και ώρα 6:30π.μ. θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία και η μετάβαση για προσκύνημα θα συνεχιστεί μέχρι τις 11:30π.μ.

Η μετάβαση προς το βυζαντινό ξωκλήσι θα γίνεται με ιδιωτικά αυτοκίνητα και καλούνται οι επισκέπτες να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών για αποφυγή τυχόν ταλαιπωρίας, καθώς και με τις σημάνσεις για την ομαλή όδευση προς την Αγία Μαρίνα.

Η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου Δρ Μαρίνα Σολομίδου-Ιερωνυμίδου δήλωσε στο ΚΥΠΕ πως η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται στη νεκρή ζώνη της περιοχής Δερύνειας και αποτελεί κηρυγμένο Αρχαίο Μνημείο Β΄ Πίνακα.

Πρόκειται ανέφερε, για ένα αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα που αποτελείται από τον κυρίως ναό, ένα μικρό σταυροειδή ναό με τρούλο, ένα μικρό νάρθηκα στον ίδιο αρχιτεκτονικό τύπο που φέρει και αυτός τρούλο και ένα καμαροσκέπαστο ναό προσκολλημένο στη νότια πλευρά τους. Ο κυρίως ναός και ο νάρθηκας, είπε, πιθανόν να χρονολογούνται στο 12ο αιώνα, ενώ οι προσθήκες του νότιου ναού πιθανόν να χρονολογούνται στον 15ο αιώνα. Ολόκληρο το συγκρότημα είναι χτισμένο πάνω σε υπόγειο αγίασμα.

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων ανέφερε η Δρ Μαρίνα Σολομίδου-Ιερωνυμίδου κατά την περίοδο 1994 και 1998 διεξήγαγε επί συστηματικής βάσης εργασίες συντήρησης/αποκατάστασης και ξανά κατά το 2015. Με την πάροδο του χρόνου απαιτήθηκε η ανάληψη νέων εργασιών συντήρησης, οι οποίες πραγματοποιούνται στην παρούσα φάση από συνεργεία του Τμήματος Αρχαιοτήτων.

Συγκεκριμένα, οι εργασίες ξεκίνησαν στις 6 Ιουλίου και αποσκοπούν κυρίως στη διαχείριση των θεμάτων υγρασίας που αντιμετωπίζει το Μνημείο, καθώς και στη διαμόρφωση του χώρου γύρω από αυτό ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση των προσκυνητών.