Του Κωνσταντίνου Ζαννέτου

Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Νάπας 

Τα φαινόμενα αναρχίας που παρατηρήθηκαν από ομάδα μαθητών στο Λύκειο Παραλιμνίου, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά αν αναλογιστεί κανείς την έκταση που έλαβαν αλλά και τη δημόσια κατακραυγή που προκάλεσαν.

Μήπως με το στιγματισμό τους; Είναι με αυτό τον τρόπο που θα τα βοηθήσουμε στην ουσία αυτά τα παιδιά να ανταπεξέλθουν στη ζωή τους; Το να δακτυλοδείχνουμε αυτά τα παιδιά και να διασκορπίζουμε συνεχώς τις πράξεις τους στα Social Media, είναι το πιο εύκολο.

Ποιος όμως αναλαμβάνει ουσιαστικά την ευθύνη των πράξεων τους; Μήπως θα πρέπει να μελετήσουμε από που πηγάζει αυτή η συμπεριφορά τους; Είναι εύκολη η πρώτη απάντηση που μπορεί να δώσει κάποιος που ίσως σχετίζεται με επίθετα που παραπέμπουν στην αναρχία. Το δύσκολο είναι να εξηγήσει κανείς τη συμπεριφορά τους από την πηγή του προβλήματος.

Μήπως η τιμωρία αυτών των παιδιών θα πρέπει να είναι παραδειγματική δημιουργώντας το αίσθημα των αυστηρών ποινών μέσα στους εκπαιδευτικούς χώρους ή θα πρέπει να δημιουργήσουμε σε αυτά τα παιδιά την ανάγκη για να μετανοήσουν και να απολογηθούν για τις πράξεις τους αποτελώντας πλέον ένα πρότυπο ηθικής απολογίας και αναλαμβάνοντας με αξιοπρέπεια την ευθύνη των πράξεων τους.

Αν συνεχίσουμε να δακτυλοδείχνουμε αυτά τα παιδιά και γενικότερα τα παιδιά της Επαρχίας Αμμοχώστου, μόνο κακό μπορούμε να προκαλέσουμε και δεν είναι αυτή η λύση. Πρέπει να κερδίσουμε με κάθε μέσο τους αυριανούς πολίτες της κοινωνίας μας και μέσα από την κοινωνική εκπαίδευση που πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε σχολική αίθουσα. Τα καλύτερα μαθήματα στα σχολεία, είναι αυτά που καλλιεργούν στα παιδιά την ηθική και την αξιοπρέπεια και αν δεν υπάρχει έστω ένας καθηγητής που μπορεί να μυήσει τα παιδιά στις ηθικές αξίες, τότε θα έχουμε ολοένα και αυξημένα κρούσματα παραβατικότητας και μια αναρχική κοινωνία.

Ο καλλιτέχνης επαναστάτης καθηγητής
Η τέχνη είναι μια μορφή ελεύθερης έκφρασης που ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη κατακραυγή όπως άλλωστε έγινε και με τα έργα του εκπαιδευτικού που απεικονίζει σύμφωνα με δηλώσεις του που είδαν το φως της δημοσιότητας, αντισυστημική τέχνη η οποία αντιμάχεται το σημερινό διεφθαρμένο σύστημα.

Προσωπικά καταδικάζω τέτοιας μορφής έργα που προσβάλλουν τα ιερά και τα όσια και μάλιστα από ενεργό καθηγητή. Ποιο είναι το πρότυπο που καλλιεργούμε στους μαθητές μας σήμερα; Μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουμε το ήθος των εκπαιδευτικών μας;