Σε μια πολύ συγκινητική ανάρτηση προέβη ο Υπουργός Μεταφορών και Εργων, Γιάννης Καρούσος, μέσω της οποίας αποχαιρετά τον "Γιαννή από την Αγιανναπα",ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών. 

Ο κ. Καρούσος στο πιο κάτω κείμενο φωτίζει πτυχές από τη ζωή του αποθανόντα από τις οποίες μπορεί κάποιος να καταλάβει το ποιόν του χαρακτήρα του.

Αυτούσιο το κείμενο:

Για τον Γιαννή. Σήμερα  αποχαιρετούμε τον  Γιαννή, τον σύζυγο τον πατέρα τον  παππού και ένα εξαίρετο φίλο

Έχω πολλά να σας πω για τον Γιαννή  καθώς τον έζησα αρκετά έντονα, αφού ως γνωστό εκτός από συγγενής, ήταν  και το άτομο το οποίο βρισκόταν δίπλα από τον Θείο μου τον Γιατρό τον Αντώνη τον Τσόκκο, και ήταν δίπλα μου σε σημαντικά ορόσημα τις ζωής μου -προσωπικά, επαγγελματικά αλλά και πολιτικά. 

Γεννημένος το 3/5/1955  και μεγαλώνοντας στην Αμμόχωστο αποτελεί το 4 παιδί από τα 6 της αγορομάνας Χαραλαμπίας και του Γεωργίου Σωτηρίου. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου, και μετά στην Ξενοδοχειακή Σχολή  και εργάστηκε επί σειρά ετών σε ξενοδοχεία ως Σεφ στις κουζίνες γνωστών ξενοδοχείων της Αγίας Νάπας και του Πρωταρά.Μετά ως γνωστό εργοδοτείται στο Ιδιωτικό Νοσοκομείο της Αγίας Νάπας.

Πολλοί από εσάς είμαι σίγουρος ότι σε δύσκολές στιγμές που μπορεί να είχατε,  θα έχετε ταυτιστεί μαζί του αφού ιδιαίτερα τα βράδια για την επίσκεψη σας στην κλινική το πρώτο άτομο που βλέπατε ήταν ο Γιαννής. 

Την  31/07/1977   νυμφεύεται την Ελένη Καλλένου και έκτοτε,  από την ηλικία των 22 χρονών, ζει στην Αγία Νάπα, ταυτοποιόντας πλέον το εαυτό του ως ο ΄΄Γιαννής από την Αγιάνναπα΄΄.

Ο Ανδεας Χ΄΄Νικόλας, ο οποίος κατέγραψε το γενεαλογικό δέντρο της Αγίας Νάπας αναφέρει:

Η Ελένη του Νικολή του Μιλή Καλλένου και της Μαρίας του Αντώνη του Παυλή Τσόκκου, παντρεύτηκε τον Γιαννή από την Καλοψίδα και απέκτησαν τον Γεώργιο και την Μαρία.

Αν θα τον χαρακτήριζα με μερικές λέξεις αυτές θα ήταν Ασυμβίβαστος, ίσσιος, Επαναστάτης,  ήρωας, αντισυμβατικός, και σίγουρα ο άνθρωπος για δύσκολες αποστολές. 

Οι κουβέντες του λίγες αλλά σοβαρές, μετρημένες ντόμπρες και ίσσιες. Ο Γιαννής ΠΟΤΕ του δεν πούλησε κανένα του φίλο. Ηταν ενας large άνθρωπος σε όλα του. Προσωπικά γνωρίζω ότι μέχρι και τις τελευταίες του μέρες  βοηθούσε οικονομικά άτομα που είχαν ανάγκη.

Κάτι το οποίο εκτίμησα στον χαρακτήρα του είναι το γεγονός ότι παρόλες τις στενές σχέσεις  που είχα μαζί του και τη στήριξη που μου παρείχε, δεν μου ζήτησε ποτέ καμία χάρη για κανένα. Χαρακτηριστικό που κληροδότησε και σε εσάς στα παιδιά του, Γιώργο και Μαρία μου.

Τον θυμάμαι από μικρός να είναι δίπλα στον θείο μου, τον Αντώνη τον Γιατρό,  πάντα εκεί δίπλα στο φίλο του, υπασπιστής να τον στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα, αποτελούσαν ένα δυναμικό δίδυμο.  

Όποιος βρέθηκε έστω και  σε ένα τραπέζι μαζί τους σίγουρα καταλαμβάνει τι εννοώ,  ήταν πιστοί ο ένας στον άλλο με ένα τρόπο τον οποίο θαύμαζα. 

Πολύ συχνά συζητούσαμε για ώρες για διάφορα θέματα,  αναλύσεις, στρατηγικές και στόχους.  Πάντα απολάμβανα τις συζητήσεις μαζί του, αφού εκτός από ενδιαφέρον έδειχνε το σοβαρό του επίπεδο που τον χαρακτήριζε αλλά και το εύρος των γνώσεων που κατείχε που προσωπικά με εντυπωσίαζε.

Χαρακτηριστικά στη μνήμη μου όμως μου είχαν μείνει οι ιστορίες από την εμπειρία του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής η οποία τον σημάδεψε.

Η εισβολή βρίσκει τον Γιάννη 18 χρόνων τότε,  να υπηρετεί στο 399 τάγμα πεζικού και στη μάχη της άσπρης Μούττης , όπου αυτός και οι συναγωνιστές του βίωσαν μια άνιση μάχη με τον εχθρό με βαριές απώλειες και με  μεγάλο αριθμό νεκρών και αγνοουμένων. 

Πολλών τα οστά ανευρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν και τάφηκαν μετά από 40  και τόσα χρόνια, και ο Γιαννής ήταν από άτομα τα οποία βοήθησαν με τις μαρτυρίες τους στην ανεύρεση των αγνοούμενων συμπολεμιστών του όπως και του ήρωα λοχαγού του Γιώργου Παπαλαμπρίδη τα οστά του οποίου τάφηκαν το Δεκέμβριο του 2019.

Στην τελετή παράδοσης των οστών  του Λοχαγού Παπαλαμπρίδη ήμουν παρών, σαν Υπουργός της Κυβέρνησης , και ο Γιαννής μαζί με τους συμπολεμιστές τους επίσης εκεί.  Αρκετοί από αυτούς συμπεριλαμβανομένου και του Γιαννή  συνόδεψαν τα οστά με πολεμικό αεροπλάνο του ελληνικου στρατού στην Ελλάδα για την Ταφή.

Αρκετές φορές έτυχε να τον βλέπω μαζί με  όλους τους οργανωμένους, στρατιώτες του 399 Τ.Π  σε κηδείες αγνοουμένων του τάγματός τους. Και  ρωτούσα τον Γιαννή για να μαθαίνω τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε και τις ιστορίες. Μου έκανε εντύπωση το αδελφικό δέσιμο που είχαν μεταξύ τους καθώς  η εμπειρία αυτή τους ένωσε και είναι ο ένας δίπλα στον άλλο από τότε. 

Στον φάκελο του Παπαλαμπρίδη, στην Υπηρεσία Αγνοουμένων, οι μαρτυρίες ζώντων συμπολεμιστών του είναι συγκλονιστικές. Σύμφωνα με αυτές, «ο διοικητής του Β' Λόχου, Γιώργος Παπαλαμπρίδης, στεκόταν όρθιος και ακάλυπτος πάνω σε βράχο, δίνοντας οδηγίες στους στρατιώτες του». Ο Παπαλαμπρίδης «δέχθηκε σφαίρα από Τούρκο ακροβολιστή στο μέτωπο σε σημείο κάτω από το κράνος του. Η σφαίρα διαπέρασε το κρανίο και ο Παπαλαμπρίδης έπεσε αιμόφυρτος και νεκρός πάνω σε έναν υπαξιωματικό ».  αυτός ο υπαξιωματικός  ήταν ο  Γιαννής.

Αγαπητοί μου,  Πιο πριν τον χαρακτήρισα ήρωα.  Η λέξη  ήρωας  ορίζεται ως εξείς : άνθρωπος που προβαίνει σε γενναία πράξη, συχνά μέχρι σημείου αυτοθυσίας και προσθέτω εγώ σε αυτό, που δεν το καυχιέται και δεν το προβάλλει.

 Ναι ήταν ένας ήρωας ο Γιαννής,  εκτός του ότι πολέμησε στην άνιση μάχη της Ασπρης Μουττης  όταν τραυματίστηκε κάποιος συναγωνιστής του και πήγε να τον βοηθήσει,  ο τραυματίας είπε στον Γιαννή φύγε  τρέξε για να σωθείς, ο Γιαννής όμως του είπε δε φεύγω ένα από τα 2 θα γίνει είτε θα ζήσουμε και οι δυό είτε θα πεθάνουμε και οι δυό, και ο Γιαννής θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του φορτώνει τον τραυματία στην πλάτη του τον μεταφέρει για πέντε χιλιόμετρα στην ασφάλεια με αποτελεσμα να διασωθούν και οι 2.

Αυτό που έκανε ο Γιαννής στον πόλεμο, δείχνει τον χαρακτήρα του, το ποιος πραγματικά ήταν, την τόλμη του και τον ηρωισμό του,  και ούτε το καυχήθηκε ούτε το πρόβαλλε. Δεν είναι πολλοί που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά και αυτό πρέπει να το ακούσετε όλοι. Στα Δύσκολα φαίνονται οι ήρωες.

Θεία Ελένη, Μαρία και Γιώργο, πρέπει να είστε περήφανοι για τον Γιαννή σας ιδιαίτερα για την πορεία του στο πόλεμο.

Αγαπητέ Γιαννή, έφυγες νωρίς, είχες τόσα πολλά άλλα να μας πεις τα οποία δεν πρόλαβες, δεν προλάβαμε να  τελειώσουμε την νυκτερινή μας κουβέντα πριν λίγες μέρες που συναντηθήκαμε, μου το χρωστάς και είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ισχύει και για τα παιδία σου. 

Τις κουβέντες και τις συζητήσεις αυτές όμως θα τις συνεχίσεις με κάποιος άλλον αφού εκεί που πάς σε περιμένει ο φίλος σου ο Αντώνης ο Γιατρός, που σε πεθύμησε.

Είμαι σίγουρος ότι έχει μάθει τα νέα και τώρα τους ενημερώνει όλους ότι έρχεται ο φίλος του, ο κολλητός του, ο συνεργάτης του και  σίγουρα θα τους έχει πει πολλά για σένα.

Οι μάγκες φεύγουν πρώτοι

Ίσως γιατί πρέπει να είναι πρώτοι πάντα

Να του δώσεις χαιρετίσματα, 

Γ αυτό δεν θα σε αποχαιρετίσω, θα σου πώ καλή αντάμωση 

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει, 

Αιωνία σου η Μνήμη

Γιάννης Καρούσος

Υπουργός Μεταφορών Επικοινωνιών και Έργων