Ο τέως Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Δημήτριος Χατζηχαμπής, με προσφυγή του στο Διοικητικό Δικαστήριο διεκδικεί αποζημιώσεις για απώλεια χρήσης της ακίνητης περιουσίας του στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.
 
Σε δηλώσεις του, ο κ. Χατζηχαμπής σημειώνει ότι «σε ένα κράτος δικαίου τα δημόσια βάρη κατανέμονται σε όλους τους πολίτες και όχι σε μια μερίδα μόνο. Η Κύπρος, ως κράτος δικαίου, έχει ενσωματώσει την αρχή αυτή στο ίδιο της το Σύνταγμα, το οποίο προνοεί στο Άρθρο 24 ότι ‘Έκαστος υποχρεούται να συνεισφέρη εις τα δημόσια βάρη αναλόγως των δυνάμεων αυτού’. Η αρχή της ισότητας αναγνωρίζεται και ευρύτερα στο Άρθρο 28 του Συντάγματος».
 
«Από το 1960 που ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, το μεγαλύτερο δημόσιο βάρος του κράτους μας είναι οι συνέπειες της Τουρκικής εισβολής του 1974 και ιδιαίτερα η κατοχή πέραν του ενός τρίτου των εδαφών της, με αποκλεισμό των νομίμων κατοίκων και ιδιοκτητών των κατεχομένων περιουσιών και ανάλογη απώλεια της χρήσης τους. Για όσο καιρό δεν λύεται το Κυπριακό ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να επανακτήσουν την κατοχή και χρήση των περιουσιών τους, το κράτος έχει έτσι την υποχρέωση να κατανείμη αυτή την απώλεια χρήσης ως δημόσιο βάρος σε όλους τους πολίτες και όχι να την υφίστανται μόνο οι εκτοπισμένοι», είπε.
 
«Με αυτό τον τρόπο», πρόσθεσε, «το κράτος θα εκπληρώσει και την παράλληλη υποχρέωση του να προστατεύσει αποτελεσματικά το δικαίωμα της ιδιοκτησίας αφού, και αν ακόμα δεν έχει τη δύναμη να αποκαταστήσει τους ανθρώπους αυτούς στις περιουσίες τους, μπορεί όμως να τους αποζημιώνει για την απώλεια χρήσης τους. Η υποχρέωση αυτή», ανέφερε, «πηγάζει από το Άρθρο 35 του Συντάγματος το οποίο προνοεί ότι η Δημοκρατία πρέπει να διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως και είναι το δικαίωμα της περιουσίας».
 
«Οι υποχρεώσεις αυτές εξ άλλου πηγάζουν και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιτείνονται λόγω του αποκλεισμού των κατεχομένων εδαφών από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο που συμφώνησαν η ΕΕ και η Κυπριακή Δημοκρατία ως όρο της προσχώρησης της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004», συμπλήρωσε.
 
Δυστυχώς, συνέχισε ο κ. Χατζηχαμπής, «για 45 χρόνια η Δημοκρατία δεν έχει πάρει οποιαδήποτε μέτρα για κατανομή της απώλειας χρήσης ως δημόσιου βάρους σε όλους τους πολίτες, όπως είχε κάμει η Γερμανία μετά από τον πόλεμο όσον αφορά την απώλεια χρήσης των περιουσιών των πολιτών της στην Ανατολική Γερμανία».
 
 «Από το 1974 οι εκτοπισμένοι ιδιοκτήτες σηκώνουν μόνοι το δημόσιο αυτό βάρος της Τουρκικής κατοχής, με πολλαπλές συνέπειες που οδηγούν μέχρι και την εξαθλίωση, παρά τα επανειλημμένα καλέσματα τους προς το κράτος για ισότιμη κατανομή των βαρών. Είναι με αυτά υπ’ όψη, και εφ’ όσον έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια χωρίς αποτέλεσμα, που καταχωρήθηκε αυτή η προσφυγή ώστε να υπάρξει δικαστική κρίση επί του θέματος», κατέληξε.
 
Στην προσφυγή του, ο τέως Πρόεδρος του Ανωτάτου αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι τα περιθώρια δεκαετιών τα οποία έχουν δοθεί στη Δημοκρατία ώστε να προβεί «εις την διά της ισοτίμου κατανομής βαρών αποζημίωσίν μου ως και των άλλων ιδιοκτητών κατεχομένων περιουσιών διά την απώλειαν χρήσεώς των, ως έχει επανειλημμένως κληθή να πράξη, έχουν προ πολλού εξαντληθή και έχει καταδειχθή η παντελής έλλειψις προθέσεως εκ μέρους της Δημοκρατίας και η διαρκής παράλειψίς της να πράξη οτιδήποτε διά τον σκοπόν αυτόν».
 
Η οικογένεια του κ. Χατζηχαμπή κατέχει μεγάλη ακίνητη περιουσία στην κατεχόμενη Αμμόχωστο μέρος της οποίας ανήκει στον ίδιο, περιλαμβανομένου ενός οικοπέδου στον Άγιο Μέμνωνα. Σύμφωνα με την προσφυγή,  η οικονομική απώλεια χρήσεως του εν λόγω οικοπέδου έχει εκτιμηθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
 
Η προσφυγή καταχωρήθηκε ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου στις 31 Δεκεμβρίου 2019 και ορίστηκε για ακρόαση στις 4 Φεβρουαρίου 2020.